samoczynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} funkcjonujący, odbywający się automatycznie, za pomocą automatów; automatyczny, mechaniczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samoczynny zawór bezpieczeństwa. Samoczynna regulacja mechanizmu, konwersja plików … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samoczynny — «działający automatycznie; automatyczny, mechaniczny» Samoczynne otwieranie i zamykanie drzwi autobusowych. Samoczynne poidła. Samoczynny zawór … Słownik języka polskiego
СКИП — подъёмное устройство в виде саморазгружающегося короба для транспортирования сыпучих материалов, передвигающееся по вертикальным канатным или наклонным рельсовым направляющим (Болгарский язык; Български) кофъчен подемник; подемна обръщаема… … Строительный словарь
artezyjski — ∆ geod. Studnia artezyjska «studnia, którą stanowi pionowy, głęboko wiercony otwór zabezpieczony stalowymi rurami, łączący powierzchnię ziemi z wodami artezyjskimi; wypełnia się wodą dzięki panującemu w głębi skał ciśnieniu hydrostatycznemu» ∆… … Słownik języka polskiego
autoalarm — I m IV, D. u, Ms. autoalarmmie; lm M. y techn. «samoczynny odbiornik na statkach służący do przyjmowania sygnałów radiowych wzywających pomocy» II m IV, D. u, Ms. autoalarmmie; lm M. y «urządzenie alarmowe w samochodzie sygnalizujące włamanie do… … Słownik języka polskiego
automatyczny — 1. «będący automatem; wykonany za pomocą automatu; samoczynny, mechaniczny» Obrabiarka automatyczna. Urządzenie automatyczne. Regulacja automatyczna. Broń automatyczna. Spawanie automatyczne. 2. «działający lub powstający bez udziału świadomości… … Słownik języka polskiego
ipsotermostat — m IV, D. u, Ms. ipsotermostatacie; lm M. y techn. «bezpiecznik samoczynny, wyłączający maszyny elektryczne w wypadku nadmiernego wzrostu temperatury ich uzwojeń» ‹łac. + termostat› … Słownik języka polskiego
odłącznik — m III, D. a, N. odłącznikkiem; lm M. i elektr. «przyrząd przeznaczony do przerywania lub oddzielania obwodu elektrycznego» Odłącznik napięcia. Samoczynny odłącznik akumulatora … Słownik języka polskiego
pilot — m IV, DB. a, Ms. pilotocie; lm M. pilotoci, DB. ów 1. «osoba odpowiednio wyszkolona, mająca uprawnienia do kierowania statkiem powietrznym; lotnik» Pilot szybowcowy, myśliwski. Pilot śmigłowca, bombowca, odrzutowca. Piloci balonów, sterowców.… … Słownik języka polskiego
regulator — m IV, D. a, Ms. regulatororze; lm M. y 1. «urządzenie samoczynne utrzymujące określone, wymagane warunki przebiegu jakiegoś procesu, pracy maszyny itp.» Regulator samoczynny. Regulator powietrza, temperatury. ∆ pot. Na cały regulator «do… … Słownik języka polskiego
samo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący w przymiotnikach i rzeczownikach na wykonanie albo na funkcjonowanie czegoś bez czyjejś, jakiejś pomocy, np. samoczynny, samorzutny, samowyzwalacz, samozapłon» b) «określający kierunek czyjegoś… … Słownik języka polskiego
